Double Dragon III: The Rosetta Stone – recenzja gry

Gra na PC, w której wcielamy się w Billy’ego i Jimmy’ego. Wyruszają oni w świat aby stawić czoła niebezpieczeństwu. Jest to gra z rodzaju tych przeniesionych z automatów na komputer stacjonarny. Warto dodać, że w grę najlepiej się gra w dwie osoby. Co czeka gracza rozpoczynającego przygodę z tym tytułem?

Recenzja Double Dragon III: The Rosetta Stone

Gra rozpoczyna się od wróżki, która ostrzega braci przed Egiptem, w którym czai się zło. Wobec napotkanej wróżbitki chłopcy postanawiają pomóc światu i wyruszają w celu znalezienia kamieni Rosetty. Jest to trzecia i ostatnia część znakomitej serii Double Dragon.

Fabuła gry Double Dragon III jest znana z poprzednich części. Jest to gra klimatyczna, w której główną rolę odgrywa umiejętność przeciwdziałania złu, w szczególności rozwalania przeciwników napotykanych na swojej drodze, w trakcie szukania kamieni Rosetty. Bracia również po drodze mszczą się na miejscowym gangu. Bohaterowie poruszają się tylko i wyłącznie w prawo, a ich celem jest bicie się z napotkanymi przeciwnikami. Bohaterzy mogą odwiedzić sklepy, czyli wejść w pobliski budynek, aby wyposażyć się lepiej czy odzyskać siły. Podczas bicia się z przeciwnikami gracz zdobywa pieniądze za które później kupuje leczenie, lepszą broń i tym podobne rzeczy. Dodać należy, że postacie walczą dzięki kombinacji ciosów. Jest więc to jakiegoś rodzaju nawalanka z ogromem zróżnicowanych przeciwników. Również sceny, czy też plansze ulegają zmianie. Gracz pomimo łatwości grania nie ma czasu się nudzić.

Więcej recenzji interesujących gier komputerowych, znajdziesz w serwisie egracze.pl.

Podsumowanie recenzji gry Double Dragon III: The Rosetta Stone

Podczas grania można zauważyć zmianę jaka zaszła w grach komputerowych. Double Dragon 3 nie jest już jednowymiarowym uniwersum, stał się bardziej realistyczny. Nie mamy w nim do czynienia z rysunkowymi postaciami ale już z grafiką nieco lepszą, przydającą realizmu do bohaterów. Widać, że jest to gra z początków tworzenia gier po klatkowych. Postacie nie poruszają się zbyt płynnie.